تصفیه آب و فاضلاب

بذر قبل از استفاده در فرآیند تصفیه فاضلاب تاپیوکا ، لانه زنبور و محیط لوله pvc باتارنگان ابتدا به مدت 45 روز انجام می شود. پس از تشکیل بیوفیلم ، می توان مراحل بعدی را انجام داد. 2.3.2 در حال اجرا پس از انجام فرآیند سازگاری به مدت 45 روز کامل است ، و با روند در حال اجرا ادامه دارد برای فرآیند خشک کردن ، آن را به زمان تماس زباله مایع خانگی تنظیم می کنیم. مشاهدات به مدت 1 روز انجام می شود و در هر بار تغییر زمان تماس ، نمونه برداری انجام می شود. تخلیه ورودی به راکتور در طی مراحل تحقیق بر اساس است در مورد تغییرات زمان تماس فاضلاب ، یعنی 300 دقیقه ، 240 دقیقه ، 180 دقیقه ، 120 دقیقه ، 60 دقیقه نمونه گیری در سه نقطه نمونه برداری انجام شد. سه نقطه نمونه برداری ، یعنی نفوذ از راکتور بیوفیلم ، استخر رسانه و حوضچه بدون محیط .3-2-3 آزمایش آمونیاک آزمون آمونیاک در آزمایشگاه مهندسی محیط زیست ، دانشگاه دیپونگورو ، سمرنگ با روش اسپکتروفتومتری nessler انجام شد. . سپس 0.5 میلی لیتر معرف نسلر اضافه کرده ، سپس آن را تکان داده و به مدت 10 دقیقه بگذارید بماند.مخازن اسید رنگ زردی که رخ می دهد برای اندازه گیری شدت آن با اسپکتروفتومتر در طول موج 420 نانومتر اندازه گیری می شود سپس با رقیق کردن محلول استاندارد NH3100 ppm محلول های استاندارد NH30.00 ، 1.0 ، 2.0 ، 3.0 ، 4.0 و 5.0ppm را تهیه کنید. سپس همان روش برای نمونه ها در 25 میلی لیتر از هر محلول استاندارد انجام شد و یک منحنی کالیبراسیون بین جذب و غلظت (ppm) ایجاد شد. سپس شیب (ppm / واحد جذب) را تعیین کنید 2.3.4 آزمون نیترات تجزیه و تحلیل نیترات در آزمایشگاه مهندسی محیط زیست ، دانشگاه دیپونگورو ، سمرنگ با استفاده از روش اسپکتروفتومتری بروسین انجام شد. VIS با طول موج 220-275 نانومتر. دوم مرحله این است که یک محلول استاندارد نیترات 0.0 ، 0.5 ، 1.0 ، 2.0 و 2.5 ppm با رقیق کردن محلول استاندارد نیترات 100 ppm تهیه کنید ، سپس رویه 10 میلی لیتر در هر محلول استاندارد روی نمونه انجام می شود. یک منحنی کالیبراسیون بین جذب و غلظت (ppm) ایجاد کرده و سپس شیب (ppm / واحد جذب) را تعیین کنید تست نیتریت تجزیه و تحلیل نیتریت در آزمایشگاه مهندسی محیط زیست ، دانشگاه دیپونگورو ، سمرنگ با استفاده از روش اسپکتروفتومتری انجام شد. مرحله اول 25 میلی لیتر نمونه آب شفاف است (اگر تازه فیلتر شود) 1 میلی لیتر اسید سولفانیلیک و 1 میلی لیتر محلول دی هیدروکلرید N- (1-Napthyl ethylenediamin) dihidrochloride سپس تکان داده شد و اجازه داد 15 دقیقه بماند. بعد از 15 دقیقه شدت با دستگاه اسپکتروفتومتر با طول موج 520 نانومتر اندازه گیری شد. مرحله دوم ساخت محلول استاندارد نیتریت 0.0 ، 0.1 ، 0.2 ، 0.3،0.5 ، 0.7 و 1.0 ppm با سپتیک تانک
محلول استاندارد نیتریت 10 ppm رقیق کنید. همین روش برای نمونه های آب در 25 میلی لیتر از هر محلول استاندارد انجام شد. یک منحنی کالیبراسیون بین جذب و غلظت (ppm) ایجاد می شود و شیب (ppm / واحد جذب) را تعیین می کند از نتایج آزمایش فاضلاب خانگی ، می توان دریافت كه غلظت فاضلاب خانگی تولید شده از استاندارد كیفیت پسماند تخلیه شده به كلاس های I ، II ، III و اجسام دریافت كننده دریایی ، مطابق با PerdaJATENG No. در این مطالعه از دما به عنوان یک متغیر کنترل استفاده شد. انتخاب دما به عنوان یک متغیر شاهد بر اساس این ملاحظه است که میکروارگانیسم های موجود در راکتور می توانند در pH و دمای مشخصی زندگی کنند. این امر با کارایی حذف آمونیاک ، نیترات ها و نیتریت ها ثابت می شود که با طولانی شدن زمان سازگاری افزایش می یابند. باکتری های در حال رشد خود را با pH و دما تنظیم می کنند ، که مقادیر 7.08-7.26 و 25-26 درجه سانتیگراد را نشان می دهد. طبق گفته Schobanoglous و همکاران (2003) ،مخازن پلی اتیلن باکتریها می توانند در PH 6،5-7،5 و 25-35 درجه سانتیگراد زندگی و تولید مثل بهینه داشته باشند. در طول دوره سازگاری pH نسبتاً پایدار است و کارایی حذف آمونیاک ، نیترات و نیتریت در حال افزایش است. از جدول 3.2 راندمان حذف غلظت آمونیاک ، نیترات و نیتریت از راکتور بیوفیلم در بازه زمانی 13.66٪ -88.84٪ ، 10.22٪ -91.94٪ ، 10.51٪ -94.57٪ است. درمان با فناوری پلیمر در این دوره ، بازدهی راکتور هر روز افزایش می یابد ، متوسط بازده در دوره سازگاری 48.61٪ است.فرآیند متابولیسم در سیستم بیوفیلم با انتشار ترکیبات آلاینده در این مورد ، یعنی آمونیاک ، نیترات ها و نیتریت ها به لایه بیوفیلم متصل به سطح رسانه ها آغاز می شود. همزمان با استفاده از اکسیژن محلول در فاضلاب ، این ترکیبات توسط میکروارگانیسم های موجود در لایه بیوفیلم تجزیه می شوند و انرژی تولید شده به زیست توده تبدیل می شود. اکسیژن رسانی به راکتور در این مطالعه از انتشار طبیعی هوا حاصل می شود و از هنگامی که لایه بیوفیلم ضخیم است ، شرایط هوازی در خارج از لایه ایجاد می شود در حالی که بی هوازی در داخل بیوفیلم رخ می دهد. در لایه بی هوازی ، نیتروژن-آمونیوم به نیتریت و نیترات تبدیل می شود که پس از آن فرآیند دنیتریفیکاسیون به گاز نیتروژن انجام می شود. از آنجا که در لایه بیوفیلم به طور همزمان شرایط هوازی و بی هوازی وجود دارد ، روند حذف ترکیبات نیتروژن سریع است.مخازن پروپیلن

بذر قبل از استفاده در فرآیند تصفیه فاضلاب تاپیوکا ، لانه زنبور و محیط لوله pvc باتارنگان ابتدا به مدت 45 روز انجام می شود. پس از تشکیل بیوفیلم ، می توان مراحل بعدی را انجام داد. 2.3.2 در حال اجرا پس از انجام فرآیند سازگاری به مدت 45 روز کامل است ، و با روند در حال اجرا ادامه دارد برای فرآیند خشک کردن ، آن را به زمان تماس زباله مایع خانگی تنظیم می کنیم. مشاهدات به مدت 1 روز انجام می شود و در هر بار تغییر زمان تماس ، نمونه برداری انجام می شود. تخلیه ورودی به راکتور در طی مراحل تحقیق بر اساس است در مورد تغییرات زمان تماس فاضلاب ، یعنی 300 دقیقه ، 240 دقیقه ، 180 دقیقه ، 120 دقیقه ، 60 دقیقه نمونه گیری در سه نقطه نمونه برداری انجام شد. سه نقطه نمونه برداری ، یعنی نفوذ از راکتور بیوفیلم ، استخر رسانه و حوضچه بدون محیط .3-2-3 آزمایش آمونیاک آزمون آمونیاک در آزمایشگاه مهندسی محیط زیست ، دانشگاه دیپونگورو ، سمرنگ با روش اسپکتروفتومتری nessler انجام شد. . سپس 0.5 میلی لیتر معرف نسلر اضافه کرده ، سپس آن را تکان داده و به مدت 10 دقیقه بگذارید بماند.مخازن اسید رنگ زردی که رخ می دهد برای اندازه گیری شدت آن با اسپکتروفتومتر در طول موج 420 نانومتر اندازه گیری می شود سپس با رقیق کردن محلول استاندارد NH3100 ppm محلول های استاندارد NH30.00 ، 1.0 ، 2.0 ، 3.0 ، 4.0 و 5.0ppm را تهیه کنید. سپس همان روش برای نمونه ها در 25 میلی لیتر از هر محلول استاندارد انجام شد و یک منحنی کالیبراسیون بین جذب و غلظت (ppm) ایجاد شد. سپس شیب (ppm / واحد جذب) را تعیین کنید 2.3.4 آزمون نیترات تجزیه و تحلیل نیترات در آزمایشگاه مهندسی محیط زیست ، دانشگاه دیپونگورو ، سمرنگ با استفاده از روش اسپکتروفتومتری بروسین انجام شد. VIS با طول موج 220-275 نانومتر. دوم مرحله این است که یک محلول استاندارد نیترات 0.0 ، 0.5 ، 1.0 ، 2.0 و 2.5 ppm با رقیق کردن محلول استاندارد نیترات 100 ppm تهیه کنید ، سپس رویه 10 میلی لیتر در هر محلول استاندارد روی نمونه انجام می شود. یک منحنی کالیبراسیون بین جذب و غلظت (ppm) ایجاد کرده و سپس شیب (ppm / واحد جذب) را تعیین کنید تست نیتریت تجزیه و تحلیل نیتریت در آزمایشگاه مهندسی محیط زیست ، دانشگاه دیپونگورو ، سمرنگ با استفاده از روش اسپکتروفتومتری انجام شد. مرحله اول 25 میلی لیتر نمونه آب شفاف است (اگر تازه فیلتر شود) 1 میلی لیتر اسید سولفانیلیک و 1 میلی لیتر محلول دی هیدروکلرید N- (1-Napthyl ethylenediamin) dihidrochloride سپس تکان داده شد و اجازه داد 15 دقیقه بماند. بعد از 15 دقیقه شدت با دستگاه اسپکتروفتومتر با طول موج 520 نانومتر اندازه گیری شد. مرحله دوم ساخت محلول استاندارد نیتریت 0.0 ، 0.1 ، 0.2 ، 0.3،0.5 ، 0.7 و 1.0 ppm با سپتیک تانک
محلول استاندارد نیتریت 10 ppm رقیق کنید. همین روش برای نمونه های آب در 25 میلی لیتر از هر محلول استاندارد انجام شد. یک منحنی کالیبراسیون بین جذب و غلظت (ppm) ایجاد می شود و شیب (ppm / واحد جذب) را تعیین می کند از نتایج آزمایش فاضلاب خانگی ، می توان دریافت كه غلظت فاضلاب خانگی تولید شده از استاندارد كیفیت پسماند تخلیه شده به كلاس های I ، II ، III و اجسام دریافت كننده دریایی ، مطابق با PerdaJATENG No. در این مطالعه از دما به عنوان یک متغیر کنترل استفاده شد. انتخاب دما به عنوان یک متغیر شاهد بر اساس این ملاحظه است که میکروارگانیسم های موجود در راکتور می توانند در pH و دمای مشخصی زندگی کنند. این امر با کارایی حذف آمونیاک ، نیترات ها و نیتریت ها ثابت می شود که با طولانی شدن زمان سازگاری افزایش می یابند. باکتری های در حال رشد خود را با pH و دما تنظیم می کنند ، که مقادیر 7.08-7.26 و 25-26 درجه سانتیگراد را نشان می دهد. طبق گفته Schobanoglous و همکاران (2003) ،مخازن پلی اتیلن باکتریها می توانند در PH 6،5-7،5 و 25-35 درجه سانتیگراد زندگی و تولید مثل بهینه داشته باشند. در طول دوره سازگاری pH نسبتاً پایدار است و کارایی حذف آمونیاک ، نیترات و نیتریت در حال افزایش است. از جدول 3.2 راندمان حذف غلظت آمونیاک ، نیترات و نیتریت از راکتور بیوفیلم در بازه زمانی 13.66٪ -88.84٪ ، 10.22٪ -91.94٪ ، 10.51٪ -94.57٪ است. درمان با فناوری پلیمر در این دوره ، بازدهی راکتور هر روز افزایش می یابد ، متوسط بازده در دوره سازگاری 48.61٪ است.فرآیند متابولیسم در سیستم بیوفیلم با انتشار ترکیبات آلاینده در این مورد ، یعنی آمونیاک ، نیترات ها و نیتریت ها به لایه بیوفیلم متصل به سطح رسانه ها آغاز می شود. همزمان با استفاده از اکسیژن محلول در فاضلاب ، این ترکیبات توسط میکروارگانیسم های موجود در لایه بیوفیلم تجزیه می شوند و انرژی تولید شده به زیست توده تبدیل می شود. اکسیژن رسانی به راکتور در این مطالعه از انتشار طبیعی هوا حاصل می شود و از هنگامی که لایه بیوفیلم ضخیم است ، شرایط هوازی در خارج از لایه ایجاد می شود در حالی که بی هوازی در داخل بیوفیلم رخ می دهد. در لایه بی هوازی ، نیتروژن-آمونیوم به نیتریت و نیترات تبدیل می شود که پس از آن فرآیند دنیتریفیکاسیون به گاز نیتروژن انجام می شود. از آنجا که در لایه بیوفیلم به طور همزمان شرایط هوازی و بی هوازی وجود دارد ، روند حذف ترکیبات نیتروژن سریع است.مخازن پروپیلن