تصفیه آب و فاضلاب

دنیتریفیکاسیون توسط طیف وسیعی از میکروارگانیسم ها از جمله اشرشیا کلیاند Pseudomonas sp انجام می شود. این میکروارگانیسم ها درمخازن پروپیلن هوازهای اختیاری هستند. آنها وقتی اکسیژن به عنوان اهدا کننده الکترون وجود دارد ، تنفس هوازی را انجام می دهند و در صورت نبودن از سایر گونه های شیمیایی (مانند نیترات) استفاده می کنند. استفاده از اکسیژن به عنوان دهنده الکترون ترجیح داده می شود ، زیرا در این روش میکروارگانیسم ها بیشترین انرژی را کسب می کنند (Madigan & Martinko، 2006). پتانسیل کاهش سختی گیر (پتانسیل اکسایش اکسیداسیون) پارامتر مفیدی برای پیش بینی گونه های شیمیایی به عنوان اهدا کننده الکترون در فرآیندهای بیولوژیکی است. بیشترین پتانسیل های کاهش اکسیداسیون
31 متناسب با فرآیندهای مختلف بیولوژیکی در شکل 2-9 نشان داده شده است. فرآیندهای آنوکسیک ، مانند denitrification ، در یک پتانسیل اکسایش تقریباً 400+ میلی ولت انجام می شود. فرآیندهای هوازی در سپتیک تانک در پتانسیل های اکسیداسیون ردوکس بالاتر انجام می شوند ، با فرآیندهای بی هوازی در پتانسیل های کاهش اکسیداسیون منفی. شکل 2-9: نمونه هایی از تنفس میکروبی و پتانسیل های کاهش اکسایش مرتبط (اقتباس شده از Madigan & Martinko ، 2006) این روش شامل ترکیبی از سه واکنش نیمه است: یکی برای اکسیداسیون دهنده الکترون (Rd). یکی برای کاهش گیرنده الکترون (Ra) ؛ یکی برای جذب سلولهای جدید باکتریایی (Rc). مقدار R كلی به شرح توضیحات 2-7 بدست می آید.این روش همچنین معادلات نیمه متنوعی را برای انواع مختلف نیتروژن ، گیرنده های الکترون و دهنده های الکترون ارائه می دهد که می تواند در صورت نیاز ترکیب شود. مقادیر aefor برای انتخاب یک جفت مشترک دهنده دهنده / گیرنده الکترون نیز گزارش شده است. ساخت چنین معادلات استوکیومتری برای واکنشهای مختلف میکروبی که در فاضلاب اتفاق می افتد بسیار مفید است زیرا امکان ایجاد تعادل جرمی از ورودیهای مختلف به سیستم را فراهم می کند. به همین ترتیب ، این روش در بسیاری از مطالعات مدل سازی ازن ژنراتور ، از جمله مواردی که حذف آلاینده ها را با بیوفیلم های متصل به غشا بررسی کرده اند ، مورد استفاده قرار گرفته است.

دنیتریفیکاسیون توسط طیف وسیعی از میکروارگانیسم ها از جمله اشرشیا کلیاند Pseudomonas sp انجام می شود. این میکروارگانیسم ها درمخازن پروپیلن هوازهای اختیاری هستند. آنها وقتی اکسیژن به عنوان اهدا کننده الکترون وجود دارد ، تنفس هوازی را انجام می دهند و در صورت نبودن از سایر گونه های شیمیایی (مانند نیترات) استفاده می کنند. استفاده از اکسیژن به عنوان دهنده الکترون ترجیح داده می شود ، زیرا در این روش میکروارگانیسم ها بیشترین انرژی را کسب می کنند (Madigan & Martinko، 2006). پتانسیل کاهش سختی گیر (پتانسیل اکسایش اکسیداسیون) پارامتر مفیدی برای پیش بینی گونه های شیمیایی به عنوان اهدا کننده الکترون در فرآیندهای بیولوژیکی است. بیشترین پتانسیل های کاهش اکسیداسیون
31 متناسب با فرآیندهای مختلف بیولوژیکی در شکل 2-9 نشان داده شده است. فرآیندهای آنوکسیک ، مانند denitrification ، در یک پتانسیل اکسایش تقریباً 400+ میلی ولت انجام می شود. فرآیندهای هوازی در سپتیک تانک در پتانسیل های اکسیداسیون ردوکس بالاتر انجام می شوند ، با فرآیندهای بی هوازی در پتانسیل های کاهش اکسیداسیون منفی. شکل 2-9: نمونه هایی از تنفس میکروبی و پتانسیل های کاهش اکسایش مرتبط (اقتباس شده از Madigan & Martinko ، 2006) این روش شامل ترکیبی از سه واکنش نیمه است: یکی برای اکسیداسیون دهنده الکترون (Rd). یکی برای کاهش گیرنده الکترون (Ra) ؛ یکی برای جذب سلولهای جدید باکتریایی (Rc). مقدار R كلی به شرح توضیحات 2-7 بدست می آید.این روش همچنین معادلات نیمه متنوعی را برای انواع مختلف نیتروژن ، گیرنده های الکترون و دهنده های الکترون ارائه می دهد که می تواند در صورت نیاز ترکیب شود. مقادیر aefor برای انتخاب یک جفت مشترک دهنده دهنده / گیرنده الکترون نیز گزارش شده است. ساخت چنین معادلات استوکیومتری برای واکنشهای مختلف میکروبی که در فاضلاب اتفاق می افتد بسیار مفید است زیرا امکان ایجاد تعادل جرمی از ورودیهای مختلف به سیستم را فراهم می کند. به همین ترتیب ، این روش در بسیاری از مطالعات مدل سازی ازن ژنراتور ، از جمله مواردی که حذف آلاینده ها را با بیوفیلم های متصل به غشا بررسی کرده اند ، مورد استفاده قرار گرفته است.