تصفیه آب و فاضلاب

هوادهی بدون حباب یا حباب با قرار دادن یک فیلم نازک از غشا مصنوعی بین فازهای گاز و مایع حاصل می شود. اکسیژن از طریق انتقال می یابد
مواد غشایی 33 به دلیل یک شیب غلظت ، و مستقیماً از سطح غشا در فاز مایع حل می شود (Côté و همکاران ، 1989) .2.3.1 زمینه تاریخی یکی از اولین نمونه های تحقیقات منتشر شده مربوطه ، تحقیق توسط راب است (1968) ) ، که در آن انتقال اکسیژن به آب ، از طریق غشاهای مختلف پلیمری ، مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعه 27 ماده پلیمری از جمله پلی استایرن ، پلی اتیلن ، پلی وینیل کلراید و پلی آمید -6 ، لاستیک سیلیکون بهترین عملکرد را داشت. این مطالعه همچنین استفاده های احتمالی از غشای لاستیکی سیلیکون را بر اساس نفوذ پذیری پیشنهاد می کند: به عنوان غنی سازی اکسیژن غشا membrane ، به عنوان بازسازی کننده هوا برای استفاده احتمالی در شرایط ریزش هسته ای و استخراج اکسیژن از آب تازه. اما استفاده از غشاهای سیلیکونی در ازن ژنراتور که معمولاً مورد استفاده قرار گرفته اند را پیشنهاد نکرده است. مطالعه بعدی توسط Yasuda & Lamaze (1972) نشان داد که با غشاهای متخلخل آبگریز ، میزان انتقال اکسیژن به آب توسط لایه مرزی مایع کنترل می شود - مقاومت آن در سختی گیر می تواند با استفاده از رژیم آشفته بسیار کاهش یابد. کارهای اخیر از انواع مواد برای انتقال گاز به محلول ها / مخلوط های پایه آب ، برای اهداف مختلف استفاده کرده است. به طور معمول ، این مواد از پلی اتیلن (PE) (Brindleet al. ، 1998) ، پلی پروپیلن (PP) (Ahmedet al. ، 1996) و پلی تترا فلورواتیلن (PTFE) (Schneideret al. ، 1995) بوده اند ، اما مواد کمتر شایع مانند سیلیکون لاستیک (Cotéet al.، 1989) و Gore-Tex® (Timberlakeet al.، 1988) نیز استفاده شده است. در برخی مطالعات ، از غشاهای کامپوزیتی استفاده شده است (به عنوان مثال Ahmedet al. ، 2004) - ترکیبی از ویژگی های انتقال گاز یک ماده با مقاومت ماده دیگر - اجازه می دهد فشارهای بیشتری برای استفاده وجود داشته باشد و بنابراین شارهای گاز بیشتری حاصل می شود. با غشاهای ریز متخلخل ، یعنی آنهایی که از موادی مانند PP و PE ساخته شده اند ، تشکیل حباب ها درسپتیک تانک عملکرد را به فشارهای پایین محدود می کند. به عنوان غشایی
اختلاف 34 غلظت (تابعی از فشار غشایی) نیروی محرکه انتقال جرم از طریق غشا است ، بنابراین سرعت انتقال جرم محدود است. غشاهای متراکم ، ساخته شده از موادی مانند لاستیک سیلیکون ، می توانند در فشارهای بالاتر بدون ایجاد حباب کار کنند ، که منجر به شار اکسیژن بیشتر می شود.مواد غشایی بر اساس مکانیسم انتقال گاز به غشاهای ریز متخلخل و متراکم دسته بندی می شوند. در غشاهای متراکم ، اکسیژن از طریق گاز به طرف آب از طریق یک مکانیزم انتشار محلول منتقل می شود ؛ اکسیژن به داخل پلیمر موجود در گاز جذب شده و با انتشار از طریق دیواره غشا به سطح مشترک با مایع منتقل می شود. سپس در آنجا به فاز مایع حل می شود و از طریق انتشار از سطح غشا دور می شود در ارتباط با لوله کاروگیت

هوادهی بدون حباب یا حباب با قرار دادن یک فیلم نازک از غشا مصنوعی بین فازهای گاز و مایع حاصل می شود. اکسیژن از طریق انتقال می یابد
مواد غشایی 33 به دلیل یک شیب غلظت ، و مستقیماً از سطح غشا در فاز مایع حل می شود (Côté و همکاران ، 1989) .2.3.1 زمینه تاریخی یکی از اولین نمونه های تحقیقات منتشر شده مربوطه ، تحقیق توسط راب است (1968) ) ، که در آن انتقال اکسیژن به آب ، از طریق غشاهای مختلف پلیمری ، مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعه 27 ماده پلیمری از جمله پلی استایرن ، پلی اتیلن ، پلی وینیل کلراید و پلی آمید -6 ، لاستیک سیلیکون بهترین عملکرد را داشت. این مطالعه همچنین استفاده های احتمالی از غشای لاستیکی سیلیکون را بر اساس نفوذ پذیری پیشنهاد می کند: به عنوان غنی سازی اکسیژن غشا membrane ، به عنوان بازسازی کننده هوا برای استفاده احتمالی در شرایط ریزش هسته ای و استخراج اکسیژن از آب تازه. اما استفاده از غشاهای سیلیکونی در ازن ژنراتور که معمولاً مورد استفاده قرار گرفته اند را پیشنهاد نکرده است. مطالعه بعدی توسط Yasuda & Lamaze (1972) نشان داد که با غشاهای متخلخل آبگریز ، میزان انتقال اکسیژن به آب توسط لایه مرزی مایع کنترل می شود - مقاومت آن در سختی گیر می تواند با استفاده از رژیم آشفته بسیار کاهش یابد. کارهای اخیر از انواع مواد برای انتقال گاز به محلول ها / مخلوط های پایه آب ، برای اهداف مختلف استفاده کرده است. به طور معمول ، این مواد از پلی اتیلن (PE) (Brindleet al. ، 1998) ، پلی پروپیلن (PP) (Ahmedet al. ، 1996) و پلی تترا فلورواتیلن (PTFE) (Schneideret al. ، 1995) بوده اند ، اما مواد کمتر شایع مانند سیلیکون لاستیک (Cotéet al.، 1989) و Gore-Tex® (Timberlakeet al.، 1988) نیز استفاده شده است. در برخی مطالعات ، از غشاهای کامپوزیتی استفاده شده است (به عنوان مثال Ahmedet al. ، 2004) - ترکیبی از ویژگی های انتقال گاز یک ماده با مقاومت ماده دیگر - اجازه می دهد فشارهای بیشتری برای استفاده وجود داشته باشد و بنابراین شارهای گاز بیشتری حاصل می شود. با غشاهای ریز متخلخل ، یعنی آنهایی که از موادی مانند PP و PE ساخته شده اند ، تشکیل حباب ها درسپتیک تانک عملکرد را به فشارهای پایین محدود می کند. به عنوان غشایی
اختلاف 34 غلظت (تابعی از فشار غشایی) نیروی محرکه انتقال جرم از طریق غشا است ، بنابراین سرعت انتقال جرم محدود است. غشاهای متراکم ، ساخته شده از موادی مانند لاستیک سیلیکون ، می توانند در فشارهای بالاتر بدون ایجاد حباب کار کنند ، که منجر به شار اکسیژن بیشتر می شود.مواد غشایی بر اساس مکانیسم انتقال گاز به غشاهای ریز متخلخل و متراکم دسته بندی می شوند. در غشاهای متراکم ، اکسیژن از طریق گاز به طرف آب از طریق یک مکانیزم انتشار محلول منتقل می شود ؛ اکسیژن به داخل پلیمر موجود در گاز جذب شده و با انتشار از طریق دیواره غشا به سطح مشترک با مایع منتقل می شود. سپس در آنجا به فاز مایع حل می شود و از طریق انتشار از سطح غشا دور می شود در ارتباط با لوله کاروگیت